Muszę przyznać, że lubię sobotę. Mogę przez cały dzień słuchać muzyki filmowej, przeglądać wszystkie możliwe blogi i filmiki oraz uczyć się francuskiego (obok rosyjskiego najpiękniejszy język świata:)) 

When I organized my memory card, I found the outfit here, in which I felt great. I felt the same way when I was watching the show Chanel Spring 2013 RTW. The collection is insane. Seemingly simple, no new cuts, but  has a basis.

Porządkując swoją kartę pamięci, znalazłam taką oto stylizację, w której czułam się rewelacyjnie. Tak samo czułam się oglądając pokaz Chanel Spring 2013 RTW. Kolekcja jest obłędna. Niby prosta, bez rewelacji w fasonach, ale przywodząca na myśl pewną historię, mająca swoisty fundament. 

That was also the basis for Raf Simons at Dior. He continues the new look and duplicates schemes. Fashion house of amazing Christian becomes  boring, though still full of elegance and sophisticated clients. Anyway, it's not the first time. For example, shortly after the death of the master, his most talented student ,Yves Saint Laurent became a main director, whose  projects were too innovative and implemented on the wrong field, although it was scandalist field.

Taką podstawę znalazł też Raf Simons u Diora. Kontynuuje new look, wykręcając z niego wszystkie możliwe, ostateczne soki. Dom mody wspaniałego Christiana staje się nudny, chociaż nadal pełen elegancji i wytwornych klientek. Zresztą tak w historii już bywało. Na przykład zaraz po śmierci mistrza, ster przejął najzdolniejszy jego uczeń Yves Saint Laurent, którego późniejsze projekty okazały się zbyt nowatorskie i realizowane na niewłaściwym polu, chociaż było to pole skandalisty. 

Następnie pojawił się rozchwytywany przez gwiazdy "slim look" Bohana, zamykający erę eksperymentów, a po nim Gianfranco Ferre powracający niezwłocznie do podstawowej sylwetki Diora. W 1997 roku nastąpił przełom... John Galliano! Niby jego projekty były bardzo eklektyczne, ale miały sens. Teatralne pochody modelek, śmiałe stylizacje przywodzące na myśl pornosy, kloszardów i inne elementy społeczne to wyznaczniki renesansu tego domu mody. Przecież nie chodzi o powielanie schematu, tylko czerpanie z niego inspiracji, zgodnych z myślą przewodnią, jakąś filozofią, od początku kształtującą artystyczną elewację kolekcji. Jego zwolnienie jest trochę jak regularne zażywanie opium. Duszące. Co teraz będzie? Mam nadzieję, że to nie koniec świata....